konfrontować

konfrontować: {{stl_3}}konfrontować {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}kɔw̃frɔntɔvaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_8}}s-{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}porównywać{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_33}}koncepcje{{/stl_33}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_33}}teorie {{/stl_33}}{{stl_14}}[einander] gegenüberstellen{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}[miteinander] konfrontieren{{/stl_14}}{{stl_4}}; {{/stl_4}}{{stl_33}}świadków {{/stl_33}}{{stl_14}}gegenüberstellen {{/stl_14}}

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

konfrontować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, konfrontowaćtuję, konfrontowaćtuje, konfrontowaćany {{/stl 8}}– skonfrontować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} porównywać ze sobą jakieś rzeczy, osoby,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
konfrontować — ndk IV, konfrontowaćtuję, konfrontowaćtujesz, konfrontowaćtuj, konfrontowaćował, konfrontowaćowany 1. «zestawiać, porównywać» Konfrontować poglądy, opinie. 2. praw. «dokonywać konfrontacji sądowej» ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
konfrontowanie — n I rzecz. od konfrontować … Słownik języka polskiego
skonfrontować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}konfrontować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic dictionaries and encyclopedias